W powszechnej świadomości Krajowy Program Odbudowy to wielkie pieniądze unijne, które mogą nam przejść koło nosa, bo nie umieliśmy się dogadać z Brukselą. W zasadzie właśnie tak jest. Kwestie dotyczące opieki zdrowotnej odgrywają tu rolę większą niż się powszechnie sądzi.
Znaczenie ma nie tylko fakt, że toczy się walka o 17 mld złotych na onkologię, kardiologię i szpitale, ale także dlatego, że powodzenie negocjacji w tym obszarze ma być kluczowe dla uruchomienia całego pakietu KPO.
KPO - kluczowe decyzje na dniach
- 30 kwietnia Rada Ministrów będzie debatować o pakiecie rewizyjnym KPO i po tej debacie przyjmie ostateczną rewizję, czyli dokument o formalnej nazwie "addendum", który zostanie wysłany do Unii Europejskiej jako oficjalne stanowisko Polski - zapowiedziała w Jedynce Polskiego Radia ministra Funduszy i Polityki Regionalnej Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz.
Rewizja KPO obejmuje 11 z 55 reform (osiem z części grantowej i trzy z części pożyczkowej) oraz 22 z 56 inwestycji (14 z części grantowej i osiem z części pożyczkowej).
W ramach rewizji zwiększone zostanie finansowanie w obszarach istotnych społecznie - dodatkowe 140 mln euro na termomodernizację, 600 mln euro na poprawę bezpieczeństwa żywnościowego,127 mln euro na dostęp do szybkiego internetu na obszarach białych plam oraz 150 mln euro na medyczne centra opieki wysokospecjalistycznej.
KPO - ustawa o modernizacji szpitali kulą u nogi
Niemal od samego początku rozmowy dotyczące obszaru zdrowia były najtrudniejsze. Za jedną z przyczyn trudności negocjacyjnych upatruje się kwestię reformy szpitalnictwa.
Polska sama wpisała ją do projektu jako jeden z tzw. kamieni milowych. Problem w tym, że projekt ustawy o modernizacji szpitali powstał wprawdzie w resorcie zdrowia już w roku 2022, ale nigdy poza mury ministerstwa nie wyszedł.
Pomysły ówczesnego ministra zdrowia Adama Niedzielskiego nie zyskały aprobaty rządzących, więc projektu nie procedowano. Chociaż poprzedni rząd znał konsekwencje (brak zmian w lecznictwie szpitalnym uniemożliwi uzyskanie środków także w onkologii i kardiologii), nie zrobił praktycznie nic w tym temacie.
KPO: mission impossible?
Komisja Europejska nie zamierzała iść na ustępstwa w zakresie konieczności reformy szpitalnictwa.
Samorządy reagują negatywnie na proponowane zmiany.
Władza się zmieniła, ale wciąż nie ma politycznego przyzwolenia na ruszenie starego porządku w systemie szpitalnym.
Chociaż hasłowo miałoby być tylko lepiej - lepsze zarządzanie, finansowanie, zamiast ryczałtów, większe pieniądze na zrealizowane świadczenia - jakoś nikt projektu ministerialnego nie kupił.
Niewiele osób postawiłoby na powodzenie tej misji i rozwiązanie dramatycznej, a zarazem pilnej, sprawy. Tymczasem jakiś sukces już jest. Udało się oddzielić kwestię pieniędzy na onkologię od sprawy reformy szpitali.
Do końca kwietnia KE oczekuje propozycji, co obecny rząd zamierza zrobić z zadłużeniem szpitali i piramidą świadczeń, w której to nadal kluczową rolę odgrywa lecznictwo szpitalne, a nie lekarz rodzinny i specjaliści.
Środki na onkologię mogą zostać uruchomione w czerwcu.
Pieniądze na zdrowie w KPO - na co konkretnie mają być wydane
Cyfryzacja, rozwiązanie problemów kadrowych, ale przede wszystkim poprawa sytuacji pacjentów kardiologicznych i onkologicznych - to cele które ma pomóc zrealizować KPO, czyli:
- 3 mld zł - na edukację nowych pracowników ochrony zdrowia, m.in. na stypendia dla studentów medycyny
- 4,5 mld zł - na e-zdrowie, m.in. na e-rejestrację
- 10 mld zł - na poprawę dostępności do wysokospecjalistycznej opieki zdrowotnej, w tym sfinansowanie Krajowej Sieci Onkologicznej, reformy szpitali i sieci kardiologicznej.
Pieniądze należy wydać najpóźniej do czerwca 2026 roku. Środki będą mogły być wydatkowane na inwestycje, sprzęt oraz na wyposażenie.
