Koszt miejsca w DPS. Nie każdy może sobie na nie pozwolić
Dom pomocy społecznej to miejsce, gdzie osoba wymagająca całodobowej opieki na przykład ze względu na wiek lub chorobę może otrzymać pomoc. Taka osoba jest wówczas kierowana do DPS odpowiedniego typu znajdującego się blisko jej miejsca zamieszkania, chyba że okoliczności wymagają inaczej. Po uzyskaniu zgody tej osoby lub jej ustawowego przedstawiciela na umieszczenie w DPS można podejmować dalsze kroki. DPS świadczy usługi opiekuńcze, edukacyjne na poziomie obowiązującego standardu, bytowe i wspomagające. Pobyt w takim domu jest odpłatny do wysokości średniego kosztu utrzymania. Jak jest on jednak ustalany?
- W DPS o zasięgu gminnym średni koszt ustala wójt.
- W DPS o zasięgu powiatowym średni koszt ustala starosta.
- W regionalnym DPS średni koszt ustalany jest przez marszałka województwa.
Niezależnie jednak od miejsca, średni koszt musi zostać ogłoszony w wojewódzkim dzienniku urzędowym nie później niż do dnia 31 marca każdego roku. W 2024 roku średni koszt pobytu w domu opieki w Polsce wynosi około 3500-6000 złotych, jednak w niektórych, bardziej luksusowych placówkach możne on wzrosną nawet do 15 tysięcy złotych. Trzeba jednak zaznaczyć, że w przypadku osoby wymagającej intensywnej opieki medycznej koszty te mogą jeszcze znacząco pójść w górę. Cena uzależniona jest od miejsca placówki, świadczonych usług i poziom wymaganej opieki.
Kto jest zobowiązany do zapłaty? GOV wyjaśnia
Jak można przeczytać na stronie GOV, do opłat zobowiązani są:
- mieszkaniec domu, nie więcej jednak niż 70 proc. swojego dochodu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka, nie więcej niż 70 proc. tego dochodu;
- małżonek, zstępni przed wstępnymi - zgodnie z umową zawartą z kierownikiem ośrodka pomocy społecznej:
- w przypadku osoby samotnie gospodarującej, jeżeli dochód jest wyższy niż 300 proc. kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej, jednak kwota dochodu pozostająca po wniesieniu opłaty nie może być niższa niż 300 proc. tego kryterium,
- w przypadku osoby w rodzinie, jeżeli posiadany dochód na osobę jest wyższy niż 300 proc. kryterium dochodowego na osobę w rodzinie, z tym że kwota dochodu pozostająca po wniesieniu opłaty nie może być niższa niż 300 proc. kryterium dochodowego na osobę w rodzinie;
- gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej - w wysokości różnicy między średnim kosztem utrzymania w domu pomocy społecznej a opłatami wnoszonymi przez mieszkańca i jego rodzinę.
Przyjęcie do DPS. Muszą być spełnione kryteria
Aby móc ubiegać się o miejsce w DPS, osoba musi spełnić określone kryteria zdrowotne. Największe szanse na miejsce mają osoby samotne, potrzebujące pomocy przez cały czas. W zależności od tego, kto ma w nich mieszkać, domy pomocy społecznej dzielą się na domy dla osób:
- dorosłych niepełnosprawnych intelektualnie;
- dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie;
- uzależnionych od alkoholu;
- w podeszłym wieku;
- przewlekle psychicznie chorych;
- niepełnosprawnych fizycznie;
- przewlekle somatycznie chorych.
Decyzję o skierowanie do placówki wydaje ośrodek pomocy społecznej mieszczący się w miejscowości zamieszkania osoby starającej się o skierowanie do DPS.
Domy pomocy społecznej są przeznaczone dla osób, które nie posiadają odpowiednich warunków do samodzielnego życia w ich miejscu zamieszkania z uwagi na:
- wiek;
- sytuację życiową;
- schorzenia;
- warunki rodzinne, mieszkaniowe i materialne.
Przy tym istotne jest jeszcze wcześniejsze ustalenie zakresu możliwości korzystania z pomocy środowiskowej, a w szczególności zbadanie możliwości zorganizowania usług opiekuńczych w miejscu zamieszkania. Jeśli osoba zakwalifikowała się do umieszczenia w DPS, a nie ma żadnych miejsc w ośrodku najbliżej jej miejsca zamieszkania, jest ona wpisywana na listę oczekujących. Warto jednak zaznaczyć, że jeśli okres oczekiwania jest dłuższy niż 3 miesiące, osobę - na jej wniosek - kieruje się do innego DPS tego samego typu.